Athugið

Þessi frétt er meira en sex mánaða gömul og tölfræði gæti hafa breyst

Mjótt á mununum í síðustu vaxtaákvörðun

Tveir af fimm meðlimum peningastefnunefndar voru eindregið á því að hækka stýrivexti meira en gert var í október. Ekki hefur verið jafn mjótt á munum við vaxtaákvörðun í nærri fimm ár. Vaxtahækkunarferli bankans er hvergi nærri lokið að okkar mati.


Tveir af fimm nefndarmönnum í peningastefnunefnd Seðlabankans, þeir Gylfi Zoega og Gunnar Jakobsson, lögðust gegn tillögu Ásgeirs Jónssonar um 0,25 prósentu hækkun stýrivaxta samkvæmt nýbirtri fundargerð af vaxtaákvörðunarfundum Seðlabankans í októberbyrjun. Vildu þeir hækka vextina um 0,50 prósentur. Gunnar er varaseðlabankastjóri fjármálastöðugleika en Gylfi er annar tveggja nefndarmanna sem skipaðir eru utan Seðlabankans.

Þeir Gylfi og Gunnar voru einnig á því að hækka vexti meira en gert var í ágúst, en í það skiptið studdu þeir þó uppástungu Ásgeirs um 25 punkta hækkun. Þá hafði Gunnar einnig verið á meiri vaxtahækkun í maí. Þeir tvímenningar hafa því almennt verið á því að herða aðhald meira undanfarið en aðrir nefndarmenn.

Var þetta í fyrsta skiptið frá febrúar 2020 sem öll atkvæði féllu ekki með tillögu Seðlabankastjóra, en þá hafði einn nefndarmaður (Gylfi) lagst gegn stýrivaxtalækkun. Hins vegar hefur ekki verið svo mjótt á mununum í atkvæðagreiðslu um vaxtaákvörðunina í fimm ár. Í nóvember 2016 kusu tveir nefndarmenn gegn uppástungu um óbreytta vexti og vildu lækka vextina um 0,25 prósentur. Skoðanir innan peningastefnunefndarinnar eru því augljóslega óvenju skiptar þessa dagana.

Skoðun framangreindra tveggja nefndarmanna að hærri vaxta sér þörf er greinilega orðin enn eindregnari en áður og má geta sér þess til að þeir muni áfram leggjast á vaxtahækkunarhliðina við næstu vaxtaákvörðun um miðjan nóvember nk.

Samhljómur um að hækka vexti
Þrátt fyrir skiptar skoðanir um stærðina á hækkunarskrefinu voru allir nefndarmenn sammála um að hækka ætti vexti og voru 0,25 eða 0,50 prósentu skref rædd.

Helstu rök fyrir 0,25 prósentu hækkun voru:

  • Nokkur óvissa er enn um alþjóðlegar efnahagshorfur
  • Óvissa er um þróun á vinnumarkaði þegar dregið verður úr stuðningsaðgerðum stjórnvalda
  • Hluta verðbólgunnar má skýra með tímabundnum þáttum á borð við framboðshnökra erlendis
  • Töluverð óvissa er um samspil vaxtahækkana og nýlega beitingu þjóðhagsvarúðartækja sem eru á forræði fjármálastöðugleikanefndar. Þar er um að ræða lækkun á hámarks lánsfjárhlutfalli sem tilkynnt var um mitt ár og innleiðingu 35% hámarks á greiðslubyrði í hlutfalli við ráðstöfunartekjur með tilteknum undantekningum, sem tilkynnt var í lok september sl.
  • Miðlun peningastefnunnar er líklega hraðari en áður vegna hærra hlutfalls óverðtryggðra íbúðalána á breytilegum vöxtum

Helstu rök fyrir 0,50% prósentu hækkun:

  • Efnahagsumsvif hafa tekið verulega við sér. Þar vísa nefndarmenn í miklar verðhækkanir á fasteignamarkaði, mikinn útlánavöxt til heimila og skort á vinnuafli í ákveðnum greinum
  • Þriðjungur fyrirtækja á í erfiðleikum að ráða í lausar stöður
  • Hætta er á aukinni innfluttri verðbólgu á næstu misserum
  • Kannanir sýna útbreiddar væntingar meðal stjórnenda fyrirtækja um verðhækkanir, bæði á aðföngum og eigin vörum og þjónustu
  • Svo vitnað sé orðrétt í fundargerðina þá er „..mikilvægt að herða taumhald peningastefnunnar af ákveðni til þess að lágmarka hættuna á að verðbólga yrði enn þrálátari og bregðast af krafti við hækkun langtímaverðbólguvæntinga.“

Vaxtahækkunarferlið heldur áfram á komandi fjórðungum

Stýrivextir hafa hækkað í þrígang frá maíbyrjun á þessu ári og eru nú 1,50%. Miðað við þann tón sem sleginn í fundargerðinni og þróunina frá vaxtaákvörðuninni hafa líkur á vaxtahækkun 17. nóvember aukist að okkar mati. Má þar nefna nýlega verðbólguspá okkar þar sem spáð er þrálátari verðbólgu en áður. Samhliða vaxtaákvörðuninni í nóvember birtir Seðlabankinn síðustu Peningamál ársins og eigum við von á því að þar verði dregin upp mynd af hraðari efnahagsbata og þrálátari verðbólgu en raunin var í ágústspá bankans. Í kjölfarið eru horfur á að vaxtahækkunarferli bankans verði haldið sleitulítið áfram þar til verðbólga fer að láta undan síga og raunvextir komast að minnsta kosti á svipaðar slóðir og var fyrir faraldur.

Höfundur


Jón Bjarki Bentsson

Aðalhagfræðingur


Hafa samband